1_کلاشنیکف آ-کا-47 (به روسی: ??????????? AK-47) (به انگلیسی: Kalashnikov) که به آن کلاشینکف و یا به طور خلاصه کلاش نیز می‌گویند. آ-کا-47 گونه بهینه‌سازی‌شده از کلاشنیکف است.

این تفنگ خشاب‌های 30، 40 و 75 فشنگی (قابلمه‌ای) دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته می‌شود که نوع تاشو آن بsff اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه است. بسبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن 7?62 میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح بسبب کارایی بالا، در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران قرار دارد.

در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند. در سال 1951 رسماً وارد ارتش روسیه گردید. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرس‌کاری شده‌است. سال 1959 ساخت نوع AKM (افتامات کلاشینکف نوین) آغاز شد که برخلاف مدل آ-کا-47 بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. در ارتش روسیه مدل (AKM) در حال از رده‌خارج‌شدن است و مدل دیگری از این سلاح به نام SKS-47 که از دید ظاهر و شیوه کار مانند این سلاح است و کالیبر ان کمتر است (39×45?5) جانشین آن می‌گرد.
3_

ام16 (در انگلیسی: M16 و یا Caliber 5?56 mm) نام سلسله مسلسل‌های جنگی مجهز ساخت شرکت کلت و تحت امتیاز ارتش ایالات متحده آمریکا است. مسلسل ام16 دارای چند نسل مختلف می‌باشد که مدلهای ام16/آ1، ام16/آ2، ام16/آ3، ام16/آ4 را شامل می‌شوند. بیشترین کاربرد مسلسل‌های ام16 در نیروی زمینی است و از دهه 1960 تاکنون در ارتش ایالات متحده آمریکا مورد استفاده قرار دارد. سلسله مسلسل‌های ام16 مورد استفاده بیش از 15 کشور عضو پیمان ناتو و بسیاری دیگر از کشورهای جهان است. مسلسل ام16 در سال 1964 میلادی و برای اولین بار به عنوان اسلحه سازمانی در ارتش آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.

دقت و نواخت تیر (تعداد شلیک در دقیقه) ام16، بالاتر از تیربارهای ژ3 و کلاشینکف است. کالیبر مسلسل ام16، 5?56 است و به روش غیر مستقیم توسط گاز باروت حاصل از شلیک مسلح می‌شود وسیستم قفل گلنگدن آن بصورت چرخدنده‌ای طراحی شده است.

3_هکلر و کخ ژ-3، یا جی-3، نام تفنگ جنگی با آتش تنظیم‌پذیر است که شرکت هکلر و کخ آن را می‌ساخت. این جنگ‌افزار در سال 1959 به عنوان سلاح سازمانی ارتش آلمان انتخاب شد و از آن پس در طی چهل سال بیش از پنجاه کشور از جمله ترکیه، یونان، سوئد، پاکستان، پرتغال، مکزیک و ایران (در حال حاضر برای ارتش جمهوری اسلامی ایران) آن را برای نیروهای مسلح خود بکار گرفتند. شرکت هکلر-کخ این اسلحه را در سال 2000-2001 از لیست ساخت شرکت خارج کرد.

رمز موفقیت ژ-3 در سادگی و قیمت ارزان ساخت آن است. این سلاح با فشنگ پرقدرت 7?62 میلیمتری ناتو تغذیه می‌شود و می‌تواند در حالت تک تیر و رگبار عمل کند و دارای نوعی با قنداق تاشو نیز هست.

این اسلحه در زمان جنگ ایران و عراق توسط ایران استفاده شد. نسل جدید این اسلحه که با نام G_36 توسط شرکت سازنده تولید شده است در حال حاضر یکی از پیشرفته ترین سلاحهای رزم انفرادی بشمار می‌رود

4_تفنگ لُبل مدل 1886 نخستین تفنگ گلوله‌زنی بود که از فشنگ‌هایی با باروت بی‌دود استفاده می‌کرد.

لبل سلاح سازمانی ارتش فرانسه از 1886 تا 1916 بود. تولید این سلاح زیر نظر سرهنگ نیکولا لبل انجام می‌شد و از آنجا با نام غیر رسمی لبل معروف شد.

کالیبر این تفنک 8 میلیمتر بود و هشت فشنگ در خزانه آن جا می‌گرفت.

در عکس‌های دوران مشروطه، تفنگ لبل در دست برخی از مجاهدان مشروطه دیده می‌شود.

5_آریساکا (به ژاپنی: ??? Arisaka-j?) نام خانواده‌ای از تفنگ‌های نظامی ساخت ژاپن است. مدل 99 آن تفنگ پنج‌تیری بود که که در جنگ جهانی دوم در ارتش ژاپن از آن استفاده می‌شد.